Nerede?

Hani oturulup otağlarda,
Attan aygır deveden buğralar kırılıp,
Kopuzlar çalınırdı.
Gözler bakışırdı umutla,
Sözler çarpışırdı.
Kımızlar içilirdi birlikte,
Tanrı Dağları’nın keskin ürperden rüzgarlarında.
Akınlara çıkardık,
Ufukta bize gülümseyen kutlu sevgili uğruna,
Şimşekler çakardı gözlerimizde,
Yıldırım olurduk yüreklerimizde,
Önümüze düşüp Börü,
Getirmişti bizi buralara ya!
Hani şimdi otağlarımız
Nerde şölenlerimiz nerde?
Ruhlarımıza dinginlik verip
Dirikleştiren nağmeler nerde?
Katranlar mı dolmuş,
Ak kımız taslarımıza?
Bize gülümseyen sevgili,
Gün batımı ufuklarda,
Geri mi dönmüş yoksa,
Gün doğumu ufuklara?
Bu yanımdan geçip giden de ne,
KIRMIZIYA bulayıp her yeri,
Ata yurtlarıma?
Neredeeeeeeee?…

İbrahim Can YÜCEL